เหมือนคนนึงที่เคยรู้จัก แค่ได้ฟังก็นึก เหมือนมีเธออยู่ในนั้น
เพียงลำพังแค่ลมไหวเอน ใจมันก็ลอยไปอย่างนั้น
แค่ต้นไม้ แค่รถไฟ แค่ถนน แค่พู่กัน ก็แค่นั้นแต่มันเห็นเธออยู่ตรงนั้น
แค่นั้งมองดูผนัง ก็ยังนึกถึงรอยยิ้มเธอ เดินเข้ามา ทักทายสบตาฉัน
ก็ไม่รู้เพราะอะไร ไม่รู้ไม่เข้าใจ ก็แค่นั้น
แปลกแต่ดีในอารมณ์นี้ ไม่รู้มี ไม่รู้เป็นได้อย่างไร
นึงถึงเธอแต่ไม่ตั้งใจ ไม่ว่าเจอสิ่งไหน ก็มีเธออยู่ตรงนั้น
เพียงลำพังแค่ลมไหวเอน ใจมันก็ลอยไปอย่างนั้น
แค่หนังสือ แค่เครื่องบิน แค่ก้อนหิน แค่แจกัน ก็แค่นั้นแต่มันเห็นเธออยู่ตรงนั้น
แค่นั้งมองในโรงหนัง ก็ยังนึกถึงรอยยิ้มเธอ เดินเข้ามา ทักทายสบตาฉัน
แค่ต้นไม้ แค่รถไฟ แค่ถนน แค่พู่กัน ก็แค่นั้นแต่มันเห็นเธออยู่ตรงนั้น
แค่นั้งมองดูผนัง ก็ยังนึกถึงรอยยิ้มเธอ เดินเข้ามา ทักทายสบตาฉัน
ก็ไม่รู้เพราะอะไร ไม่รุ้ไม่เข้าใจ ก็แค่นั้น
เพียงลำพังแค่ลมไหวเอน ใจมันก็ลอยไปอย่างนั้น
แค่ภูเขา แค่เสาไฟ แค่ดอกไม้ แค่พระจันทร์ ก็แค่นั้นแต่มันเห็นเธออยู่ตรงนั้น
แค่นั้งมองดูกังหัน ก็ยังนึกถึงรอยยิ้มเธอ เดินเข้ามา ทักทายสบตาฉัน
ก็ไม่รู้เพราะอะไร แค่เธอนั้นยิ้มให้ ก้เท่านั้น ไม่เข้าใจ
แสดงความคิดเห็น