“สุข” จากวิถีสงบ ที่เมืองเก่า ปราณบุรี

มีหลายคนพยายามตามหา สถานที่ท่องเที่ยวที่มองเห็นพระอาทิตย์ตกที่สวยที่สุด…

สำหรับผมแล้ว มันไม่ตายตัวว่าที่ไหนสวยที่สุด เพราะมุมพระอาทิตย์ตกนั้น ไม่ว่าที่ไหนก็สวยที่สุดได้ หากมีคนที่เราอยากอยู่ด้วยที่สุด มองดูอยู่ด้วยกันตรงนั้น

“สุข” จากวิถีสงบ ที่เมืองเก่า ปราณบุรี

ฝั่งทะเลอ่าวไทย เส้นทางมุ่งสู่แดนใต้ ยังมีหาดปราณบุรีที่ แสนสงบ เหมาะจะให้หลบมาพักดื่มด่ำบรรยากาศพร้อมกับคนที่เราอยากจะมาด้วย แม้ผมจะแวะมาสูดลมทะเลที่นี่อยู่หลายครั้ง ตั้งแต่เมื่อปราณบุรียังไม่เป็นที่รู้จัก จนมาถึงวันที่ปราณบุรีดังขึ้นมา แต่ครั้งนี้ด้วยเวลาที่มากพอที่จะอยู่ที่หาด มันทำให้ผมได้เห็นอะไร มากกว่าที่เคย

เสียงคลื่นซัดสาด ผืนน้ำทะเลที่มองเห็นไกลสุดขอบฟ้า คือบรรยากาศที่สัมผัสได้ขณะที่ผมเลาะมาตามถนนเลียบหาด และจอดลงเดินตรงปากน้ำปราณ วิถีชีวิตของชาวเลทั้งหลายเราจะพบได้ที่บริเวณนี้ ชายชาวประมงในชุดครึ่งท่อน เปลือยท่อนบนให้เห็นผิวสีแทน และเหงื่อที่ไหลด้วยความตรากตรำคัดสรรอาหารทะเล หลังจากที่หามาได้ท่ามกลางแสงแดด

บริเวณหาดทรายสีนวลมีแผงตากปลาหมึกตั้งอยู่เรียงราย ซึ่งพี่คนงานที่ตากปลาหมึกอยู่บอกว่า

“ปลาหมึกที่คัดออกไม่ได้ขายสด จะนำมาตากไว้แบบนี้ ตกเย็นก็แห้งได้ที่แล้ว แล้วก็จะเอาไปชั่งกิโลไว้ขายเป็นปลาหมึกตากแห้งแบบต่างๆ นั่นเอง”

วิถีชาวเลนั้นก็มีหลายช่วง มีทั้งช่วงออกทะเล มีทั้งช่วงพัก และมันก็หาดูได้ไม่ง่ายนักถ้ามาไม่ถูกเวลา

ผมเดินเลาะหาดมาเรื่อยๆ ก็มาหยุดอยู่ตรงฝั่งหาดที่มีเรือประมงจอดอยู่เต็มไปหมด ฟิวแบบนี้มันให้ความเป็นวิถีชาวเลดี ในบริเวณที่เรือจอดนี้ เป็นถิ่นพักของชาวประมงเวลาไม่ออกเรือ

อริยาบถของชาวประมงบนเรือแต่ละลำก็ต่างกันไป บ้างก็นอนเล่น บ้างก็จับกลุ่มคุยกับเพื่อน บางคนก็จัดระเบียบเรือของตัวเอง เพื่อเตรียมออกเรือต่อในช่วงค่ำ

พอเข้าช่วงเย็นตะวันคล้อย จะลอยลงตรงเส้นขอบฟ้า ผมก็ละจากหาดมา แล้วมุ่งหน้าไปดูอีกวิถีหนึ่งของเมืองปราณ ที่คึกคักต่างจากวิถีริมทะเล

ที่ลานหน้าสถานีรถไฟปราณบุรีเป็นที่ตั้งของ ถนนคนเดินตลาดเมืองเก่าปราณ ถนนคนเดินที่ฟื้นชีวิตเมืองเก่าปราณให้กลับมาคึกคักอีกครั้ง

สำหรับบรรยากาศของตลาดนัดถนนคนเดินที่นี่เน้นขายสินค้าอาหารในราคา ประหยัด ไม่แพง มีทั้งส่วนที่เป็นร้านค้า ร้านอาหาร และแผงสินค้าที่ชาวบ้านนำมาตั้งวางริมถนน

โดยในบริเวณลานกว้างหน้าสถานีรถไฟ (ใต้ต้นจามจุรีใหญ่) จะมากไปด้วยอาหารการกินหลากหลาย อาทิ ก๋วยจั๊บ ก๋วยเตี๋ยว ลูกชิ้นปิ้ง ขนมหวาน น้ำสมุนไพร ห่อหมก ข้าวห่อใบบัว และ“ส้มตำโบราณ” ที่ปัจจุบันหากินค่อนข้างยาก เป็นหมึกย่าง (ดั้งเดิมเป็นหอยเสียบ) กินกับเครื่องเคียงมะละกอและน้ำจิ้ม 3 รส

นอกจากนี้ ถ้าเดินชมไปเรื่อยๆ ก็จะเห็นบรรยากาศจะเป็นอาคารเก่าเรือนไม้ 2 ชั้น ประตูบานเฟี้ยม มีระเบียงบนชั้นสอง หลังคาสังกะสี แซมด้วยห้องแถวปูนที่สร้างขึ้นมาใหม่ มีจุดน่าสนใจ นำโดยร้านของเก่า ตรงหันมุมถนน ที่นอกจากจะมีของเก่าหลากหลายให้ชมแล้ว ที่นี่ยังเป็นศูนย์ประสานงาน เป็นจุดร้องคาราโอเกะเพลงเก่าที่เรียกความคึกคักและรอยยิ้มจากผู้ผ่านไปผ่าน มาได้เป็นอย่างดี

มีร้านกาแฟ “โปรดปราณ” กับร้าน“บ้านอาม่า” สองร้านใกล้ๆกันที่เป็นทั้งจุดถ่ายรูปสำคัญของนักท่องเที่ยว เพราะทั้ง 2 ร้านสามารถนำเรือนเก่ามาตกแต่งจัดแสดงข้าวของเครื่องใช้ผสมผสานระหว่างความ เก่ากับใหม่ได้อย่างน่าชม

นอกจากนี้ บนถนนคนเดินแห่งนี้ยังมีเวทีจัดแสดงความสามารถของเด็กๆ ในชุมชน มีร้านก๋วยจั๊บเจ้าอร่อย (เจ้าเก่า) มีแผงชาชัก มีมุมถ่ายรูป มีร้านขายของที่ระลึก แผงขายงานศิลปะ มีจุดนวดเท้าคลายเมื่อย แผงขายสินค้าต่างๆ และอื่นๆอีกหลากหลาย นับเป็นการฟื้นเมืองเก่าปราณบุรีให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

แม้ในหนึ่งสัปดาห์จะมีเพียงวันเสาร์วันเดียวเท่านั้น ที่ความคึกคักกลับคืนมาเยือนเมืองเก่าปราณบุรี ในรูปของตลาดนัดถนนคนเดิน แต่มันได้ส่งผลทางอ้อมที่เป็นคุณต่อชุมชน และยังเป็นคุณกับบรรดานักท่องเที่ยว อย่างน้อยก็ผมคนหนึ่ง ที่ได้มีความสุขกับวิถีแบบเรียบง่าย ของบรรยากาศย่านเก่า.. ปราณบุรี